Standard Cairn Terrier

Wzorzec FCI Nr 4 (12.03.1998)

Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987.
Użytkowanie: terier
Klasyfikacja FCI: grupa 3-terriery, sekcja 2 małe terriery (niskonożne)
Próby pracy nie są wymagane


WYGLĄD OGÓLNY:
Jest to zwinny, ruchliwy pies, wyhodowany po to, by pracować, o tym świadczy jego wygląd. Pewnie stoi na swych przednich kończynach, tylne są mocno skonstruowane. Klatka piersiowa jest głęboka. Porusza się ze swobodą, sierść jest odporna na zmiany atmosferyczne.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Jest psem czynnym, lubiącym ruch i proste życie, wesołym i nieustraszonym. Pewny siebie, ale nie agresywny.

GŁOWA:
Jest mała, ale w dobrej proporcji do wymiarów ciała, obrośnięta.
Mózgoczaszka:
Szeroka z wyraźnym wgłębieniem między oczami.
Przełom czołowo-nosowy: zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Trufla nosowa:
czarna.
Kufa: mocna.
Uzębienie: zęby silne. Szczęka i żuchwa mocne, ale nie ciężkie i długie, nożycowy zgryz jest regularny i kompletny. Znaczy to, że siekacze szczęki przykrywają siekacze żuchwy przy ścisłym domknięciu i są pionowo ustawione.
Oczy: szeroko rozstawione, średniej wielkości, ciemno orzechowe, lekko zagłębione w oczodołach, otoczone krzaczastymi brwiami.
Uszy: małe,szpiczaste,stojące,nie powinny byc zbytnio zbliżone ku siebie,ani obrośnięte obfitą sierścią.

SZYJ A:
Dobrze związana z tułowiem, nie jest krótka.

TUŁÓW:
Grzbiet: prosty,średniej długości.
Lędźwie: silne i giętkie.
Klatka piersiowa: nisko schodzące, dobrze wysklepione żebra.

OGON:
Krótki, proporcjonalny, dobrze porośnięty sierścią, ale nie tak obfitą, by przypominał pióropusz. Nie jest osadzony nisko, ani też wysoko, noszony radośnie, ale nie zakręcony ponad grzbietem.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Średniej długości, porośnięte twardą sierścią, kość jest mocna, ale nie za gruba.
Łopatki: skośne.
Łokcie: nigdy nie wygięte na zewnątrz (odstające).
Kończyny tylne:
Uda: bardzo silne i muskularne.
Stawy kolanowe: o dobrym, ale nie przesadnym kątowaniu.
Stawy skokowe: nisko umiejscowione, gdy patrzymy na nie od tyłu nie są skierowane na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Łapy: przednich kończyn są mocniejsze od tylnych i mogą kierować się lekko na zewnątrz. Opuszki palców są grube i mocne. Łapy szczupłe, wąskie, o rozwartych palcach i długich pazurach są wadliwe.

RUCH:
Swobodny i płynny. Daleki wykrok kończyn przednich, tylne mocno odpychają się od podłoża. Stawy skokowe nie są rozkraczone ani ściśnięte.

SZATA:
Ma bardzo duże znaczenie, odporna na zmiany atmosferyczne. Włosy są dwojakiego rodzaju: okrywowe bardzo obfite, twarde, ale nie grube. Podszerstek jest krótki, miękki i gęsty. Rzadka i skąpa sierść jest poważnym niedostatkiem, lekko kędzierzawa, falująca jest dopuszczalna.
Umaszczenie: kremowe, pszeniczne, czerwonorude, szare, prawie czarne. Pręgowania tych wszystkich odcieni są dozwolone. Niepożądana jest maść czysto czarna, biała i czarna podpalana. Ciemne zakończenie włosów na kufie (maska) i na uszach jest bardzo charakterystyczne i typowe.

WZROST I WAGA:
Wysokość w kłębie wynosi około 28-31 cm i idzie w parze z idealną wagą wynoszącą od 6 do 7,5 kg.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od stopnia odstępstwa. Samce powinny mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w mosznie.

www.zkwp.pl